Denkend aan Sint-Petersburg roept, bij mij, verschillende gevoelens op, een stad met een “rijke” historie. Voor een uitvoerige beschrijving zie: https://nl.wikipedia.org/wiki/Sint-Petersburg
Goed om zelf een indruk te krijgen van de huidige situatie. Om naar Rusland te kunnen reizen moet je een visum aanvragen, met daarbij een uitnodiging. Het visum kun je aanvragen bij de Russische ambassade in Den Haag. Dit op de 2e etage van het gebouw, rechts vanuit het ambassadegebouw, De aanvraag gaf geen probleem. Wij hadden het geluk een mooi appartement te vinden in het centrum, direct achter de Kazankathedraal. Prima locatie tegenover een metrostation, het appartement wordt verhuurd door Irina Rodgers en haar partner Chuck. Irina zorgt ook voor de uitnodigingen die nodig zijn bij de aanvraag van het visum, zie http://tinyurl.com/z2bn4bz
De Kazankathedraal ligt aan de Neski Prospekt, een belangrijke boulevard in Sint-Petersburg. Zie meer foto’s op de volgende site https://tinyurl.com/zwtqvxf Vanaf het vliegveld is het appartement makkelijk te vinden indien je even de moeite neemt om je te oriënteren. Bij aankomst op het vliegveld maakte ik een paar foto’s, zoals gebruikelijk. Een mevrouw met een grote en indrukwekkende pet, kwam op ons af en de opnames moesten worden gewist. Oh werkt dat zo hier, zijn we wel welkom in Rusland? Wat staat ons nog meer te wachten? Verder geen probleem gehad, na de douane en buiten de airport, vind je een bus die je naar het metrostation Moskovskaya brengt. Het is altijd even zoeken hoe de kaartautomaat voor de metro werkt om vervolgens de juiste metro, c.q. de juiste richting te pakken. Dat valt mee omdat op dit station 1 metrolijn is. Vervolgens neem je richting Parnas en stap je uit op station Nevski Prospekt. Aan de overkant van de Nevski Prospekt boulevard ligt de Kazankathedraal. Direct achter de kathedraal ligt het appartement waar wij verbleven. Ik kan dit aanbevelen. Het appartement bevindt zich in een oud gebouw, dat is even wennen en is geheel gemoderniseerd. Een kleine lift is in gebruik.
De eerste dag, aankomst in de namidd
ag, was het regenachtig en koud, een mooie gelegenheid om zoveel mogelijk binnen te blijven en dat komt goed uit. Niet ver van ons appartement vinden we een restaurant met een warme sfeer en uitgebreide menukaart.
De bediening is vriendelijk en het eten smaakt goed, aan te bevelen voor een bezoek. We lopen verder en vinden een pub, antivries moet aangevuld worden in ons bloed. Na een paar pints lopen we terug naar het appartement, daarnaast is een kleine avondwinkel. De deur van het appartement is een solide exemplaar. Na binnenkomst kom je in een andere wereld, woonkamer, 2 slaapkamers, een badkamer en een keuken. Van alle gemak voorzien en met wifi. De appartementen hebben een gezamenlijke verwarming.
De volgende dag staat eerst een bezoek aan de Kazankathedraal op het programma, je kijkt vanuit het appartement op de achterkant van het gebouw. Op het plein, naast de kerk, staan veel bussen voor toeristen. Opvallend is de vorm van de kerk, aan de voorkant, zie bovenstaande foto. De kerk is gebouwd naar een model van de Sint-Pietersbasiliek. Er staan veel mensen voor de kerk en zoals later blijkt zijn het gelovige mensen. Voor het betreden van de kerk maken de mensen enkele Russische kruisen met hun hand uit eerbied. Het zal niet de eerste keer zijn dat mijn mond openvalt zodra we binnenkomen in een imposante kerkgebouw. Onderstaande foto’s zeggen meer dan veel woorden. Ik houd van oude kerken, het is alsof de klok teruggezet wordt in een vergaande periode. Er straalt rust, vrede en vakmanschap vanuit, mensen hadden tijd en oog voor details. Geen mechanische massaproductie, geen machines, hier zie je vakmanschap en handenarbeid, werk voor veel mensen. Ook in deze kerk zie je dat, kijk naar de bouwconstructie, de schilderijen en alles om je heen. Laat het bezinken, je staat in een andere wereld. Wat opvalt is dat je overal foto’s mag maken ook in musea, dat is op veel plaatsen helaas verboden. Helaas geen flitslamp toegestaan en dat drukt de kwaliteit van de foto’s. Eerbied is belangrijker dan dat veel toeristen de rust verstoren. De eerste indruk voor bijzondere kerken in deze opvallende stad. Zie onderstaande foto’s,
Tegenover de Kazankathedraal, aan de overkant van de Nevski Prospekt, is de wel heel bijzonder opvallende vorm van de kerk van de Verlosser op het Bloed, te zien. Even de straat inlopen, langs het Gribojedov Kanaal en je staat voor het gebouw. De Kerk is in oud Russische stijl gebouwd, de kerk is nu een museum en je moet entree betalen om de kerk van binnen te zien. Bij binnenkomst valt mijn mond nog verder open, de muren en het plafond zijn volledig beschilderd door grote meesters, die ware kunstwerken hebben gemaakt. Deze zijn bewaard gebleven voor latere generaties. Dit is wat mij nu en later opvalt. Er staan zoveel bijzondere kerken en dat zij nog in stand gehouden zijn, lijkt mij niet echt een prioriteit voor een streng communistisch bewind. Helaas is het vrij donker in oude kerken. Zie onderstaande foto’s.
Dit allemaal ter nagedachtenis aan de moord van Alexander II die hier “rust”. Hij werd in 1881 vermoord. Deze monumenten geven een indruk van de situatie waarin mensen toen (moesten) leven. Gelukkig is die tijd voorbij, enkele mensen waren en hadden alles en de “gewone” mens had vaak geen menswaardig bestaan. Toch blijft de herinnering aan de toenmalige elite zo in stand.
Voor meer foto’s zie: http://tinyurl.com/hq42qrh
Nog onder de indruk van de kerk lopen we over de Nevski Prospect, imposante gebouwen en veel verkeer. We zien een leuke winkel met verschillende soorten wodka, chocolade etc. Gezellig om te gaan zitten en iets te proberen.
Een vriendelijke serveerster laat verschillende soorten wodka proeven. Daar moet je van houden, dit is in Rusland razend populair (voor mensen die zich dat kunnen veroorloven, anders moet je zelf gaan stoken en dat gebeurt met alle consequenties).
Daarna verkennen we de Nevski Prospect verder. Opvallend dat je overwegend grote en nieuwe auto’s ziet, het is koud en we zien een pub in een souterrain. Souterrains blijken populair te zijn voor horecagelegenheden. Gezellig binnen en we komen in contact met lokale bewoners. Mensen spreken goed Engels en opvallend dat Belgische speciaal bieren op veel plaatsen verkrijgbaar zijn. In het begin zag ik veel Russen die chagrijnig keken, dat valt nu reuze mee. Mogelijk zit er een goed medicijn in het Belgische bier. Later weer een goed restaurant gevonden, vis en vlees op je eigen barbecue. Goede en vriendelijke bediening. Het is nog niet zo slecht in Sint-Petersburg.
De volgende dag nemen we de metro en stappen uit op station Admiraltejskaja, zie foto’s.
Ook deze omgeving is, gezien de locatie, bijzonder om meer indrukken te krijgen van Sint-Petersburg. Eerst een ontbijt en dan is er weer energie om verder te lopen. Dat zal nodig zijn omdat we enige kilometers voor de boeg hebben. Spoedig zien we het monument van de Admiraliteit. Het werd begin 19e eeuw gebouwd in opdracht van tsaar Alexander I en ontworpen door de architect Zacharov. Het staat op de locatie van de eerste scheepswerf in Sint-Petersburg. Het gebouw is voornamelijk in gebruik als hoofdkwartier voor de marine. Het is rustig hier, we lopen linksaf door een park, naar een volgend monument. https://nl.wikipedia.org/wiki/Admiraliteit_(Sint-Petersburg)
Op korte afstand staat de Izaäkkathedraal. Wat weer opvalt, in deze buurt, zijn indrukwekkende gebouwen en brede wegen. De koepel van de kathedraal is het eerst zichtbaar en vervolgens het gebouw met de granieten zuilen. Opvallend gebouw met een, bij oude grote kerken, lange historie. Het is nu een museum en je moet entree betalen, wij nemen ook een kaart om op de ring rond de koepel te kunnen lopen. Vanaf daar is een mooi panorama van de omgeving zichtbaar, ook de Hermitage is te zien. Je moet een aantal trappen beklimmen om boven te komen en dat is de moeite meer dan waard. Ik kom steeds meer onder de indruk van deze stad. Zie onderstaande foto’s.
Ik dacht het boeiendste wel gezien te hebben. Na de ronde trappen weer afgedaald te zijn sta je voor de imposante deur om de kerk binnen te kunnen. Eerst kaartcontrole en dan naar binnen. Dit was het laatste wat ik had verwacht. Grote pilaren dragen het dak en de hoge, volledig beschilderde, koepel. Je staat in en van de grootste kerken van die tijd, een geweldige prestatie om een dergelijk gebouw te kunnen realiseren. De hele kathedraal is vol met schitterende schilderijen van grote meesters, wat een pracht en praal. Het kost tijd om alles tot je laten doordringen, alle gelegenheid om veel foto’s te nemen. Hier is tijd, geduld en veel geld aan besteed. Het boeiende van een verslag schrijven is dat je herinneringen kunt ophalen en ook in de details kunt duiken. Alles heeft een “prijs” en die prijs wordt vaak betaald door mensen die geen eigen keuzes kunnen maken. Zoals op onderstaande link uit Wikipedia valt te lezen, hebben veel mensen, onder erbarmelijke omstandigheden, moeten werken en zijn er veel slachtoffers gevallen. Pracht en praal was voor de zogenaamde elite dit over de rug van mensen aan de onderkant van de samenleving. Genietend van wat hier gepresteerd is moet ik ook denken aan hen die daar hun “prijs” voor betaalden. Veel slachtoffers zijn gevallen gedurende de bouw van de kathedraal. Hun namen heb ik nergens gezien, dat zou een beter beeld geven! Zie onderstaande foto’s.
Vanaf de koepel van de kathedraal, was op korte afstand het, ik verval in herhalingen, imposante gebouw van de Hermitage te zien. Een voordeel in deze stad is dat veel bijzondere gebouwen op loopafstand te zien zijn. Na het bezoek aan deze kathedraal lopen we richting van de Hermitage en komen aan bij het Paleisplein tussen de gebouwen, alles lijkt groot hier. Even alles op je laten inwerken. Daarna naar de ingang die toegang geeft op het binnenterrein van het museum. Er staat een lange rij voor de ingang van het museum en omdat er een paar automaten staan om kaarten te kopen, kiezen we voor die optie. Helaas accepteert de machine niet alle bankbiljetten en na een aantal pogingen moet de transactie worden afgebroken om alsnog in de lange rij aan te schuiven. Beter om hier met een creditcard te betalen. De meute wordt in groepjes binnengelaten om een chaos binnen bij de loketten te vermijden. Eindelijk mogen wij naar binnen. Eerst naar een speciale balie om het geld van de automaat terug te krijgen, dat duurt weer even en dan weer achter aansluiten in de rij die binnen staat. Dit is allemaal niet zo erg, echter het is zondag en al later in de middag en het museum sluit om 18.00 uur. Wetende dat je hier dagen kunt ronddwalen om een beetje indruk te krijgen is het toch jammer van de wachttijd. Waar moet je beginnen? Je hebt een programma echter het is een groot gebouw waar (te) veel te zien is. We willen in elk geval de Rembrandts zien, dat is gelukt en we hebben toch nog voldoende gezien om te weten hoe bijzonder de collectie is. Gelukkig veel foto’s op groot formaat kunnen maken (zonder flitslicht) Zie Wikipedia: http://tinyurl.com/h9nhjp9 Op de volgende site is o.a. een virtual visit per etage, onderwerp c.q. kamer te zien, klik op menue. Dit allemaal zonder bezoekers, dit is onmogelijk indien je zelf foto’s maakt. , Zie https://tinyurl.com/glazlgh
Zie onderstaande foto’s
Mijn belangstelling ging met name uit naar de afdeling waar de schilderijen van Rembrandt en andere bekende meesters worden geëxposeerd. Veel mensen voor de schilderijen en ook de spots op de meesterwerken maken het bijna onmogelijk om een goede foto te kunnen maken. Het licht werkt als een spiegel op de vernislaag. Iedereen wil het spel tussen licht en donker tot zich late inwerken. Bizar dat de grote meesters niet zelf van de roem en opbrengst van hun werken hebben kunnen profiteren. Vermogende mensen en instellingen maken een groot fortuin. Goed dat een aantal werken voor het publiek toegankelijk zijn. Onderstaand een aantal foto’s.
Veel indrukken vandaag en hoog tijd om iets te eten en te drinken. Gelegenheid genoeg in deze stad. Daarna het metrostation opzoeken en weer terug naar het vertrekpunt. Later in de pub was het weer gezellig en lekker warm. Wij ontmoeten o.a. een militair met zijn vrouw in de bar, ik denk met enig gezag. Wat bepaalt of je vriend of vijand bent? Tijdens mijn militaire diensttijd werden wij volledig gefocusseerd op aartsvijand Rusland. Na een gezellige avond, genietend van het Belgische vocht en het praten met Russische gasten terug naar het appartement. Tijd voor een verdiende nachtrust in het comfortabele bed.
De laatste dag zijn we nog bij het Russisch museum geweest, ook op loopafstand, helaas geen tijd meer om ook daar te kijken. Nog even naar de fanshop van football club Zenith Sint Petersburg en nog een paar souvenirs gekocht. Tijd om de koffers op te halen, naar het metrostation, vervolgens met de bus naar de airport. Het was even zoeken naar de bus, omdat er verschillende bussen stonden. Mensen wijzen spontaan naar de betreffende bus, zien ze dat wij toeristen zijn? Op de airport moesten de koffers 2 keer door scanapparatuur, na de douane en weer stempels in het paspoort, was het rustig in de vertrekhal. Tijd genoeg om een lunch te gebruiken en dan je plaats op te zoeken in het vkiegtuig. Zonder problemen weer veilig geland op Schiphol.
Sint Petersburg, indrukwekkende stad, waar veel te zien is. Goed op eigen gelegenheid te doen indien je jezelf zo goed mogelijk voorbereid op de reis. Er is veel informatie beschikbaar via Internet. Ik kan het aanbevelen, ik heb nu zelf een indruk gekregen. Reizen is boeiend en het verbreedt je horizon.
