De vele mooie en indrukwekkende wats (pagodes) moeten uiteraard gefinancierd en gebouwd worden. Er zijn duizenden wats, grote schitterende complexen met veel gebouwen en beelden (wat Phra Kaew, wat Pho, wat Arun etc. etc) maar ook heb ik wats gezien in een simpel gebouw of een soort schuur. Toen ik een auto had gekocht in Thailand moest deze uiteraard “ingezegend” worden bij een wat door een monnik. Deze wat (400 k.m. buiten Bangkok) was niet meer dan een simpel bouwwerk, waar een paar monniken wonen. Ik moest speciaal naar deze wat omdat die “bijzonder” was. Bangkok heeft, heel veel, wats echter de Thai kan honderden k.m. rijden om naar een specifieke wat te gaan. Overal vraag je iets anders (een Thai vraagt veel). Als ik dan opmerk dat het overal om dezelfde Boeddha gaat, blijk ik er niets van te begrijpen….
Thailand is niet een van de rijkste landen ter wereld en vooral in het agrarische gebied wonen veel arme mensen die hard moeten werken voor hun dagelijkse…..rijst. Ook daar wordt gebouwd en dragen mensen bij. Ik ben een paar keer betrokken geweest bij een inzamelingsactie. Zoals altijd is er een comité om voorbereidingen te treffen en worden een aantal mensen gevraagd om te helpen. Er worden stencils gedrukt met achtergrond informatie die vervolgens worden gevouwen en in enveloppen worden gestopt. Zelfs dat kan ik. Bepaalde mensen worden direct aangeschreven en andere mensen krijgen een enveloppe. Omdat veel mensen in Bangkok wonen en werken, gaat veel richting de hoofdstad. Regelmatig word je gevraagd om een bijdrage te doen en geld in de enveloppe te stoppen.
Er is nog een andere methode welke je veel ziet. Een stam van een bananenboom (zacht materiaal) wordt in een pot of emmer geplant, vervolgens worden er stokjes in de bananenboom gestopt waarvan de achterkant gesplitst is. De bedoeling is dat mensen geld in de stokjes steken en vervolgens steek je de stokjes, met het geld, in de boom. Zo ontstaat een soort kerstboom gedrapeerd met bankbiljetten. Als je bij de kapper zit kan er een boom staan en een bijdrage wordt zeer op prijs gesteld. Meestal 20 of 100 baht.
Op een geplande dag worden de “bomen” naar de betreffende wat gebracht en daar verzameld, in het bijzijn van de monniken. Vervolgens worden ze in een processie, met muziek en andere toestanden om het bouwwerk gedragen. Even wennen het lijkt op een kermis, de mensen zijn blij dat er gedoneerd is. Het is gebruikelijk dat eten wordt verzameld zodat de monniken eerst kunnen eten (voor 12.00 AM). Er is zoveel eten dat de aanwezigen later ook kunnen eten. Thaien kunnen de hele dag eten en als ze niet eten zijn ze ziek.
Later wordt het geld geteld en ter beschikking van de wat gesteld zodat er iets gebouwd of verbouwd kan worden. Voor een buitenstaander niet altijd duidelijk waarom er nog een gebouw of nog een groter Boeddhabeeld bijgezet moet worden, dit zeker in een arm gebied. Dit is de aard van het volk; wat gerespecteerd wordt, wordt gecultiveerd. Monniken hebben een bijzondere status in dit land. Opvallend hoeveel beelden er in een wat staan, ik heb een Chinese wat gezien welke meer (grote) beelden heeft dan menig museum. Ik zal foto’s van deze wat later toevoegen.
Onderstaande foto’s geven een indruk van een inzameling voor deze wat. De monnik, op een van de foto’s, is ook betrokken bij een vergelijkbare actie bij een andere wat in een andere regio. Ik heb hem een aantal keren ontmoet en het is jammer dat je niet in dialoog kunt gaan met hem. Deze man blijkt paranormale gaven te hebben, ik ken iemand die hem vraagt welke loten te kopen?? Een Thai is erg bijgelovig. “People believe what they want to believe”
Onderstaande foto’s geven een beeld van een inzameling bij een andere, hele simpele wat, met dezelfde monnik. Ook weer ver van Bangkok. Heel vroeg in de morgen vertrokken om “op tijd” te zijn en zo zie je nog eens iets van het land en zijn normen en waarden. Het is vredelievend en open en je bent altijd welkom, gedraag je wel, schoenen/slippers uit en “gepaste” kleding. Respect is belangrijk, probeer te begrijpen wat er gebeurt ook al is dat niet altijd makkelijk voor een “farrang” (buitenlander).
